مدرسه چهارباغ که به نام مدرسه مادرشاه نیز نامیده مىشود، آخرین بناى تاریخى باشکوه عهد صفویه در اصفهان است که براى تدریس و تعلیم طلاب علوم دینى در دوره شاه سلطان حسین از سال 1116 تا 1126 هجرى ساخته شده است.
مدرسه چهارباغ از لحاظ کاشىکارى انواع مختلف این فن را در خود جاى داده و در حقیقت موزه کاشىکارى اصفهان مىباشد کاروانسراى مادرشاه که مجلل ترین اقامتگاه مسافرین سه قرن پیش بوده هم اکنون تبدیل به مهمانسراى عباسى شده و از لحاظ سبک معمارى در بین هتل هاى دنیا در زمان حاضر بىنظیر و منحصر به فرد است.
مدرسه چهارباغ که به نام مدرسه سلطانى و مدرسه مادر شاه نیز نامیده مىشود آخرین بناى تاریخى با شکوه عهد صفویه در اصفهان است که براى تدریس و تعلیم طلاب علوم دینى و در دوره آخرین پادشاه صفویه شاه سلطانحسین از سال 1116 تا1126 هجرى ساخته شده و درختهاى چنار کهنسال و نهر آبى که در آن جریان دارد بر زیبایى تزئینات نفیس کاشیکارى آن افزوده و بناى مزبور را بسیار فرحبخش و روحنواز نموده است.
گنبد مدرسه چهار باغ بعد از گنبد مسجد شیخ لطف الله قرار دارد ولى در مجلل آن که با طلا و نقره تزیین شده از لحاظ زرگرى و طلاکارى و طراحى و قلمزنى در نظر استادان بزرگ امروز این فن شاهکارى از صنایع ظریفه است و نظیر ندارد. مدرسه چهارباغ از لحاظ کاشیکارى هم انواع مختلف این فن را مانند کاشیهاى هفت رنگ و معرق و گره سازى و پیلى و معقلى واجد است. محراب با شکوه و منبر یکپارچه مرمرى و حجره مخصوص شاه سلطانحسین کاشیکارى معرق اطراف گنبد و داخل مدرسه و درها و پنجره هاى چوبى آلب برى شده از قسمت هاى بسیار جالب و تماشایى این بناى نفیس تاریخى است.